'Londyn i Big Ben'

     Londyn - jedna z ciekawszych Europejskich stolic. Miejsce bardzo chętnie odwiedzane przez Polaków, nie tylko turystycznie, ale i tych, którzy chcą zapewnić sobie godziwe życie. Co nie oznacza, że tylko w Londynie można takie znaleźć, jednak to miasto jest najczęściej wybierane przez Polaków. Ale nie o tym będzie mowa, skupimy się na turystyce a dokładniej tego, co owe miasto oferuje.

     Zdecydowanie jedną z najbardziej znanych Londyńskich budowli jest Big Ben – tym tematem się dzisiaj zajmiemy.

 

     Big Ben, czyli wieża zegarowa. Nazwa początkowo odnosiła się do dzwonu ze St. Stephen’s Tower (Wieża św. Szczepana), zwanej również The Clock Tower (Wieża zegarowa), należącej do Pałacu Westminsterskiego. Obecnie nazwa Big Ben odnosi się często zarówno do dzwonu jak i zegara oraz samej wieży.  12 września 2012 roku, wieża została oficjalnie nazwana Elizabeth Tower w celu uhonorowania 60 letniego panowania królowej Elżbiety II.

     Budowę tej neogotyckiej wieży podjęto zaraz po tym, jak znaczna część Pałacu spłonęła w październiku 1834 roku. Zachowała się jedynie 900 letnia Westminster Hall oraz kaplica św. Stefana. Projektantami byli m.in. Charles Barry i jego asystent Augustus W. Pugin. Odbudowa trwała do 1858 roku. W obecnym kształcie pałac ma 1200 pomieszczeń i trzy kilometry korytarzy. Wieża stanęła na trzymetrowej długości fundamencie o powierzchni 15 m2. Ma 96,3 m wysokości, a tarcza zegarowa ma 7 metrów średnicy. Na wieżę prowadzą schody, które liczą 334 stopnie.

     Projekt zegara został wybrany w drodze konkursu. Wytyczne, jakimi miał sprostać projekt, opracował królewski astronom Sit George Airy. Głównym ich założeniem było precyzyjne obliczanie czasu, które miało być koordynowane dwa razy dziennie drogą telegraficzną z czasem wybijanym w obserwatorium w Greenwich. Zegar został zbudowany przez Edmunda Becketta Denisona oraz firmę EJ Dent&CO w 1854 roku.

     Tarcza zegara została zaprojektowana przez Augustusa Pugina i osadzona w stalowej ramie, podtrzymującej 312 kawałków opalizującego szkła. Wskazówka godzinna mierzy 2,7 m, a minutowa 4,2 m. Rzymskie cyfry mają po 60 cm wysokości. Na każdej tarczy widnieje napis ‘Domine salvam fac reginam nostram Victoriam primam’, co oznacza ’Panie zachowaj naszą królową Victorię I’.

    Obecnie zegar jest bardzo precyzyjny, choć jego połączenie z obserwatorium zostało zniszczone podczas II wojny światowej. W całej historii zdarzały się jednak opóźnienia. Po tym jak w 1949 roku stado ptaków usiadło na wskazówce pokazującej minuty, zegar opóźnił się o 41 minut, W 1962, w noc sylwestrową Big Ben opóźnił się o 10 minut. Przyczyną były obfite opady śniegu. W 1976 nastąpiła pierwsza i jedyna usterka dotycząca metalowych części mechanizmu odpowiedzialnego za uderzenia w dzwony. W wyniku tej usterki Big Ben milczał od 10 sierpnia 1976 r. aż do 9 maja 1977 r. Zegar zatrzymał się dwukrotnie, a 27 maja 2007 r. zegar przestał tykać na 90 minut.

     Dzwon nazwany został od imienia sir Benjamina Halla, głównego komisarza robót w 1858 roku. Inne źródła podają, że ta zwyczajowa nazwa pochodzi od imienia Benjamina Caunta, popularnego w owym czasie boksera wagi ciężkiej.

Pierwszy dzwon był gotowy w 1856 roku. Ważył 16 ton i jako, że wieża nie była jeszcze gotowa, był testowany na pałacowym dziedzińcu. Próby okazały się niepomyślne, dzwon się rozpadł. Z jego kawałków wytopiono nowy w Whitechapel. W 1858 r. dzwon, ważący 13,5 tony, o wysokości 2,3 m i średnicy 2,9 m, został przetransportowany i zamontowany na wieży. Po raz pierwszy odezwał się 31 maja 1859 roku. Z powodu zamontowania zbyt ciężkiego młota po dwóch miesiącach dzwon pękł, a dopiero po trzech latach wymieniono go na lżejszy. Sam dzwon nie został nigdy naprawiony. Na wieży znajdują się cztery mniejsze dzwony słyszalne, co kwadrans. Odgłos zegara można usłyszeć codziennie w BBC radio.

Trzeba przyznać, że historia dość ciekawa, licząca sobie wiele przeszkód. Jednak efekt jest niesamowity.

    Parlament można zwiedzić. Obcokrajowcy zwiedzają Parlament tylko w niedziele i w czasie letnich dni otwartych. Wycieczka trwa 75 minut, której towarzyszy przewodnik. Niedzielne wycieczki odbywają się, co 15 minut w godzinach od 9:15 do 16:30.

    Zabronione jest wnoszenie dużych toreb, plecaków. Każdy zwiedzający musi przejść przez bramkę do wykrywania metalu oraz obowiązuje zakaz fotografowania. Za wstęp dorośli zapłacą ok. 15 funtów.

    

 Dziękujemy wszystkim za odwiedziny i czytanie naszego bloga :) Gorąco pozdrawiamy.