'Plaça d'Espanya i Museu Nacional d'Art de Catalunya - Barcelona'

    Nasze blogowe zwiedzanie Barcelony zaczniemy od Plaça d'Espanya i Museu Nacional d'Art de Catalunya, czyli Plac Espanya i Narodowe Muzeum Sztuki Katalońskiej.

      Plaça d'Espanya jest jednym z głównych a zarazem należy do największych placów w Barcelonie, mieści się on w dzielnicy Montjuic. Położony jest u zbiegu ważnych szlaków komunikacyjnych Barcelony, Gran Via de les Corts Catalanes, Avinguda del Paral lel, Carrer de la Creu Coberta i Carrer de Tarragona.

     Plac został wytyczony w 1715 roku na miejscu dawnego miejsca straceń po tym jak dawna szubienica miejska została przeniesiona na teren nieistniejącej już Cytadeli. Rok 1915 przyniósł generalną przebudowę placu w związku z organizacją przez miasto Wystawy Światowej. W roku 1918 wzniesione zostały Cztery Kolumny, zaprojektowane przez Josepa Puig Cadafalcha. 

Dziesięć lat później zostały one rozebrane na rozkaz Miguela Primo de Riviery w ramach akcji usuwania wszystkich symboli autonomii katalońskiej. Kolumny, które można obserwować dzisiaj zostały odbudowane w 2010 roku.

    Kolumny zostały zaprojektowane w taki sposób, aby jak najbardziej były zbliżone do oryginału projektu modernistycznego Josepa Puig Cadafalch. Oryginały usytuowane były w miejscu gdzie dzisiaj znajdują się magiczne fontanny, dlatego zostały postawione jak najbliżej zabytku.

   Owe kolumny miały być odsłonięte w 1929 roku z okazji Wystawy Światowej. Miały symbolizować cztery czerwone paski na fladze katalońskiej. Dla Katalończyków były symbolem patriotyzmu i jedności. W trakcie dyktatury Primo de Ribera z generałem Franco na czele były zakazane wszystkie symbole narodowo-wyzwoleńcze, dlatego kazano rozebrać kolumny przed Wystawą Światową.

     Zaraz przy Placu Espanya na wzgórzu Montjuic znajduje się Pałac Narodowy.

     Pałac wybudowany został w latach 1926 – 1929 a jego otwarcie nastąpiło wraz z inauguracją Powszechnej Wystawy w Barcelonie w 1929 roku. Budowla ma charakter eklektyczny, łączy w sobie przede wszystkim elementy charakterystyczne dla renesansu i baroku.

     Z zewnątrz na uwagę zasługuje majestatyczna kopuła, wzorowana na kopułę z bazyliki św. Piotra w Watykanie. W 1934 roku w Pałacu zostało otwarte Muzeum Sztuki Katalońskiej. W trakcie Hiszpańskiej wojny domowej (1936 – 1939) zbiory muzeum prawie w całości zostały wywiezione z Barcelony, powróciły dopiero w latach 40-stych. Poważne zmiany w organizacji muzeum nastąpiły z początkiem lat 90-tych, gdy Muzeum Sztuki Katalońskiej połączone zostało z Muzeum Sztuki Współczesnej, a także z kolekcją katalońskich szkiców i druków oraz numizmatów. Nowa placówka otrzymała wtedy status muzeum narodowego.

     Obecnie muzeum złożone jest z dziewięciu działów: Sztuki romańskiej, gotyckiej, renesansu i baroku, nowożytnej, współczesnej, kolekcji Muzeum Thyssen – Bornemisza, kolekcji szkiców i druków, fotografii i numizmatów. Szczególnie cenne są zbiory sztuki romańskiej. Zgromadzone malowidła ścienne z kościołów romańskich w Pirenejach nie mają sobie równych na całym świecie. Znajdują się również romańskie rzeźby wykonane w drewnie i kamieniu. W dziale sztuki gotyckiej prezentowane są przede wszystkim dzieła katalońskich mistrzów z okresu XIII do XV w. Dział sztuki renesansu i baroki, poza pracami katalońskich malarzy i rzeźbiarzy, prezentuje dzieła twórców hiszpańskich, włoskich i flamandzkich. Dział sztuki współczesnej obejmuje prace Pabla Picassa, Ramona Casasa czy też Antonio Gaudiego.

    Do Pałacu Narodowego możemy wjechać długimi ruchomymi schodami, które zostały zainstalowane w 1992 roku na Igrzyska Olimpijskie.

     Na zakończenie, możecie obejrzeć sobie kilka zdjęć ze wzgórza.